Kunstenfestival SLOW(36h) stopt de klok |
Vierde editie op 1 en 2 maart 2025 |
Tijdens de vierde editie van festival van de traagheid SLOW(36h) geeft Concertgebouw Brugge het publiek opnieuw 36 uur tijd om stil te staan in een maatschappij die al te vaak de vlucht vooruit neemt. Van zaterdagmiddag tot zondagavond tart het de wetten van de tijd met een klankkunstparcours, muziek die richting trance of een ver verleden voert en workshops, wandelingen en voorstellingen die uitnodigen tot actief vertragen. Op het programma staan onder meer Johann Sebastian Bachs integrale Cellosuites, een acht uur durende uitvoering van Spem in alium in de Brugse kathedraal, ambient muziek van Echo Collective, opzwepende soefimuziek met een derwisjdanser en ‘slow painting’ waarbij Tom Van Puyvelde drie grote schildersdoeken vult en ten slotte weer ‘uitveegt’. |
|
|
Onderdompelen in muziek van eeuwenoud tot gloednieuw |
De muziek tijdens SLOW(36h) brengt het publiek gegarandeerd in hogere sferen. Julia Eckhardt, Carol Robinson & Rhodri Davies spinnen muzikale meditaties van het garen van componist Éliane Radigue. Echo Collective voert de luisteraar mee langs eerdere samenwerkingen met onder meer Jóhann Jóhannsson, Dustin O’Halloran en Christina Vantzou. Terwijl schilder Tom Van Puyvelde zijn canvassen gestaag uitschraapt, creëert cellist Arne Deforce een nog onontdekt klankuniversum. In 13 Visions plaveit violiste Clara Levy het pad richting hemel en terug met fragiele texturen en hypnotiserende ritmische lijnen. Menig klavier leidt het publiek weg van het hier en nu: Concertgebouw-Maker Catalina Vicens brengt nieuwe muziek op eeuwenoude exemplaren, Reinier van Houdt interpreteert werk van Jürg Frey en Keiko Shichijo viert de magie van Satie. Nog meer hocus pocus in de Sint-Salvatorskathedraal: slechts twee stemmen (en wat elektronische hulp) laten acht uur lang Spem in alium verrijzen, Thomas Tallis’ topstuk voor maar liefst 40 stemmen uit 1570.
‘SLOW(36h) is een festival waarin je jezelf en de tijd kan verliezen. Omarm die traagheid, laat je overmannen door de bedrieglijke leegte en gedurfde soberheid. Dat is mijn tip voor elke SLOW-bezoeker.’
— Jan De Moor, programmator (nieuwe) klassieke muziek
|
|
|
De tijd nemen voor klankkunst |
Het hele festivalweekend door kan je inventieve of indrukwekkende klankkunst ‘beleven’. De geautomatiseerde tollen van Mariska de Groots BROM laten het hoofd spinnen en de oren tollen. The Pendulum Instrument van Mihalis Shammas is een kathedraal van klank met een pendule-installatie en -performance van wel vijf meter hoog. Met gevonden voorwerpen en zelfgebouwde instrumenten schept Maria Komarova een klankenlandschap waarin 555 bugs in interactie gaan. Levenloze objecten worden fascinerende wezentjes die ritselen, kraken, piepen en zoemen. Anouk Kellners Airchoir blaast je omver met een ‘orgel dat zelf speelt’, een al te eenvoudige beschrijving voor een werk voor acht orgelpijpen, luchtzakken en drone. Unieke klankmeditaties waar geen enkele decibel aan te pas komt: die luistermagie roepen de vloerkleden van kunstenaar en componist David Helbich op. |
|
|
Actief vertragen in workshops of dansperformance |
Wie graag zélf actief uit de mallemolen van elke dag stapt, kan zich laven aan workshops mindfulness, een meditatieve theeceremonie of een verkwikkende bosbadwandeling. Of die vervoegt de dansers van Cent Pas Presque op het einde van hun slow motion performance op de Markt. Zij leggen op exact 1 uur tijd een afstand van 100 passen af, in een choreografie van Taoufiq Izeddiou en begeleid door live muziek.
‘Middenin de waanzin van deze wereld vertragen wij alles. En in de laatste tien minuten bouwen we op naar een crescendo en nodigen we iedereen uit. Je weet dan niet meer wie de dansers zijn en wie het publiek.’
— Taoufiq Izeddiou, choreograaf
|
|
|
|